Τρίτη 29 Σεπτεμβρίου 2009
ΑΓΧΟΣ ΒΑΡΥΣ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ
Άγχος βαρύς ακούγεται και βρονταριά μεγάλη,
Μήπως βουβάλια σφάζονται μήπως θεριά ημερεύουν !!…
Μήτε βουβάλια σφάζονται μήτε θεριά ημερεύουν,
Τα παλικάρια της φακής τσακώνονται, παλεύουν.
Ηχούν οι ράχες και κραυγές τραντάζουν τον αέρα.
Ελάτε να ψηφίσουμε όλοι το Σπύρο Ξέρρα…
Τον Πίπι το καλόπαιδο λεβέντη δερβιτσιώτη,
Καμάρι της παράταξης του κόμματος στρατιώτη.
Στου κόσμου τα παράπονα ο πρώτος αποδέκτης.
Ο ήρεμος ο ψύχραιμος ο φρόνιμος πρεφέκτης.
Που χρόνια τώρα μάχονταν για ιερά και όσια,
Κι άλλοι τον κατηγορούν πως πάλευε για γρόσια.
Για της Ομόνοιας το καλό ύπνος δεν τον κολλούσε.
Στον «δόλιο» τον ελληνισμό έσκυβε προσκυνούσε.
Ελάτε φίλοι… οπαδοί… ελάτε πατριώτες.
Να δείτε πως τιμώρησε ο Πύλλιος τους προδότες.
Απ’ τις δουλειές τους έδιωξε στην πείνα να ψοφήσουν.
Να βάλουν γνώμη και μυαλό και να μετανοήσουν.
Να σβαρνιστούν γονατιστοί μες τον καυτό τον ήλιο,
Να ψιθυρίζουν ταπεινά … «έλεος, θειε Πύλλιο»
Κι αυτός θεός πραγματικός καβάλα στο πλατάνι,
Να τον φοβάται η Δρόπολη να τρέμει η Δερβιτσιάνη
Να’ χε μπιστόλια σταυρωτά και το σπαθί στη θήκη
Και να κρεμούσε στα κλαδιά τον Ντούλε και τον Κίκη
Και όλοι του οι παλιόφιλοι και η παλιά παρέα
Στα κάτεργα να ψήνονταν με πρώτο τον Ορφέα
Να’χε και σπίρτα και φωτιά κι ένα καλό τηγάνι
Και να σιγώ-τσιγάριζε μέσα το Γιάννη Γιάννη
Να’χε και γύφτους με βιολιά κλαρίνα και νταούλια
Και στου Ζαλόγγου το χορό να βαζε τον Παντούλια
Φέρτε του μπύρες και ποτά ανάψατε το τζάκι
Τους δυο τους Βαγγέληδες να’χει για μεζεδάκι
Αφεντικό στη Δρόπολη πασάς στο Τεπελένι
Άρχοντας μες την Πρεμετή στης Βγιόσας το μπασένι
Έχει κορυφαίους σχεδιασμούς έχει δικό του πλάνο
στο τέλος για επιδόρπιο φέρτε του το Μπολάνο
Έτσι να τελειώνουμε, μια κι έξω την παρτίδα…
« Και τώρα… Αφήστε να σκεφτώ λίγο για την πατρίδα..
Εγώ θα είμαι ο βουλευτής με βήτα κεφαλαίο
Γι αυτό με έφτιαξε ο θεός γενναίο και σπουδαίο
Ο πρώτος στη Δερόπολη πρώτος στη Μαύρη Ρίζα…»
… Προσέξτε κάτι μύρισε… βγάλτε τον απ’ την πρίζα !
ΤΙ ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΔΟΥΝ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΑΣ
Λέτε να δουν τα μάτια μας
Τούτο το καλοκαίρι
Τους δύο τους Βαγγέληδες
Πιασμένους χέρι-χέρι !!!
Να παν’ οι δυο τους στα χωριά
Να στρώσουν φαγοπότι
«Συγνώμη ρε Βαγγέλη μου,
Που σ’ έλεγα προδότη…
Είμαι κι εγώ σοσιαλιστής
Παίρν’ όρκο: μα τον ήλιο!
Αλλά με πήραν στο λαιμό
Ο Μπάρκας με τον Πύλλιο
Εγώ τους έβλεπα τους δυο
Και μ’ έπιαν’ αναγούλια
Αν δεν πιστεύεις φίλε μου
Ρωτά και τον Παντούλια
Δεν είμαι εγώ εγωιστής
Για θέσεις και για πόστα
Αν δεν πιστεύεις και σ’ αυτό
Ρωτά τον Κώτσιο Κώστα
Εγώ που λες Βαγγέλη μου
Θα σου το πω στα ισια:
Χρόνια τώρα το σκέφτομαι
Να διώξω το Μπερίσια
Λες να σου λέω ψέματα
Να κάνω τον καημένο
Όρκο σου κάνω φοβερό
Ρώτα τον Κουρεμένο
Μα μου τη φέρανε αδερφέ
Με δέσανε με σπάγκο
Είπα κι εγώ: στο μεταξύ
Ας βγάλω κα’να φράγκο
Τώρα τέρμα τα ψέματα
Ιδού η ευκαιρία
Να πάμε πάνω στα χωριά
Να γίνουμε θηρία
Θα φτιάξουμε σοσιαλισμό
Στον τόπο πέρα ως πέρα
Θα στείλουμε στο διάολο
Το Μπάρκα και τον Ξέρα…
Μόνο που εσύ θα πας μπροστά
Εγώ θ’ ακολουθάω
Έχω ξεχάσει τα χωριά
Δεν ξερώ πως να πάω
Άσε που τα ψιλόχεσα
Με τους Δεροπολίτες
Μη πέσω σε κα’ναν τρελό
Μου σπάσουνε τις μύτες…
Έτσι λοιπόν θα κάνουμε
Το φτιάξαμε το πράμα
Έλα να τα τσουγκρίσουμε
Να ζήσει ο Έντι Ράμα!
Ξέχνα ρε φίλε τα παλιά
Νομίζεις πως σε γλύφω…
Έτσι το θέλει η δουλειά
Μη μάσω κα’ναν ψήφο…»
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)