Λέτε να δουν τα μάτια μας
Τούτο το καλοκαίρι
Τους δύο τους Βαγγέληδες
Πιασμένους χέρι-χέρι !!!
Να παν’ οι δυο τους στα χωριά
Να στρώσουν φαγοπότι
«Συγνώμη ρε Βαγγέλη μου,
Που σ’ έλεγα προδότη…
Είμαι κι εγώ σοσιαλιστής
Παίρν’ όρκο: μα τον ήλιο!
Αλλά με πήραν στο λαιμό
Ο Μπάρκας με τον Πύλλιο
Εγώ τους έβλεπα τους δυο
Και μ’ έπιαν’ αναγούλια
Αν δεν πιστεύεις φίλε μου
Ρωτά και τον Παντούλια
Δεν είμαι εγώ εγωιστής
Για θέσεις και για πόστα
Αν δεν πιστεύεις και σ’ αυτό
Ρωτά τον Κώτσιο Κώστα
Εγώ που λες Βαγγέλη μου
Θα σου το πω στα ισια:
Χρόνια τώρα το σκέφτομαι
Να διώξω το Μπερίσια
Λες να σου λέω ψέματα
Να κάνω τον καημένο
Όρκο σου κάνω φοβερό
Ρώτα τον Κουρεμένο
Μα μου τη φέρανε αδερφέ
Με δέσανε με σπάγκο
Είπα κι εγώ: στο μεταξύ
Ας βγάλω κα’να φράγκο
Τώρα τέρμα τα ψέματα
Ιδού η ευκαιρία
Να πάμε πάνω στα χωριά
Να γίνουμε θηρία
Θα φτιάξουμε σοσιαλισμό
Στον τόπο πέρα ως πέρα
Θα στείλουμε στο διάολο
Το Μπάρκα και τον Ξέρα…
Μόνο που εσύ θα πας μπροστά
Εγώ θ’ ακολουθάω
Έχω ξεχάσει τα χωριά
Δεν ξερώ πως να πάω
Άσε που τα ψιλόχεσα
Με τους Δεροπολίτες
Μη πέσω σε κα’ναν τρελό
Μου σπάσουνε τις μύτες…
Έτσι λοιπόν θα κάνουμε
Το φτιάξαμε το πράμα
Έλα να τα τσουγκρίσουμε
Να ζήσει ο Έντι Ράμα!
Ξέχνα ρε φίλε τα παλιά
Νομίζεις πως σε γλύφω…
Έτσι το θέλει η δουλειά
Μη μάσω κα’ναν ψήφο…»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου